środa, 26 września 2007

Drzwi szklane


Drzwi szklane wykonane ze szkła hartowanego, występują w grubościach 8,10,12 mm. Mogą być całkowicie białe lub barwione w masie na kolor brąz, zieleń, grafit, niebieski., można spotkac również drzwi szklane pięknie ręcznie malowane. Drzwi takie mają zwiększoną odporność na czynniki mechaniczne i nacisk. Szklane drzwi zaopatrzone są w specjalistyczne okucia.

środa, 19 września 2007

Dodatki do drzwi

Kupując drzwi nie zastanawiamy się czy cena obejmuje skrzydło z zamkiem i zawiasami oraz futryną, czy jedynie samo skrzydło bez ościeżnicy i okuć. Czasami w cenę drzwi może być wliczony koszt szyby. Dodatkowo płacimy też za klamkę i szyld. Jakie dodatki mogą mieć drzwi?

Okucia. Większość drzwi zawiesza się na dwóch zawiasach, w niektórych jest jeszcze trzeci pośrodku.
Niektóre zawiasy pozwalają na korygowanie zawieszenia skrzydła względem ościeżnicy. Wiele firm oferuje zawiasy, które nigdy nie skrzypią.

Stosując specjalne zawiasy, można tradycyjne skrzydła zamontować jako wahadłowe. W drzwiach wahadłowych obrót skrzydła względem osi pionowej, przechodzącej przez boczną krawędź, jest możliwy w obie strony. Takie drzwi zamykają się samoczynnie.

Klamkę z szyldem lub rozetkami zwykle dokupuje się osobno. Czasami w cenę drzwi wliczone są klamki z aluminium. Chętniej jednak wybierane są te z mosiądzu czy stali nierdzewnej.

W cenę drzwi zwykle jest wliczony zamek, fabrycznie wpuszczony w otwór w skrzydle. W drzwiach do pokoju jest to zamek otwierany za pomocą klucza. Są też takie, które mają tylko klamkę bez zamka. W drzwiach do łazienek i WC zamiast klucza zwykle stosuje się pokrętło.


Przedruk z muratordom.pl

poniedziałek, 17 września 2007

Drzwi o zwiększonej odporności na włamanie

W nawiązaniu do artykułu na temat drzwi o zwiększonej odporności na włamanie, publikowanego w stałym dodatku do kwartalnika Okno-Drzwi i Bramy Nr 2/97 i w ramach kontynuacji tego tematu przedstawiamy "Cechy konstrukcyjne drzwi o zwiększonej odporności na włamanie oraz ich wyposażenie". Drzwi - ruchoma część ściany izolującej, umożliwiająca komunikację. Drzwi składają się z ościeżnicy i jednego lub więcej skrzydeł lub ze skrzydeł osadzonych bezpośrednio w otworze budowlanym (Pr PN-B-91000 Stolarka budowlana. Okna i drzwi. Terminologia). Warunki miejscowe, rodzaj i intensywność ruchu osób i towarów oraz określają m.in. rodzaj budowy drzwi, które dzielimy na:

  • drzwi rozwierane,
  • drzwi przesuwne,
  • drzwi wahadłowe,
  • drzwi obrotowe.

W dalszej części artykułu omówiono przede wszystkim drzwi rozwierane, inne rodzaje drzwi są w zabezpieczeniu porównywalne. Zdolność do stawiania oporu przez drzwi zależna jest od zastosowanego materiału, konstrukcji drzwi, jak też od zastosowanych okuć. Strona agresji - to wg.PN-90/B-92270 strona określona przez producenta jako "zewnętrzna", niezależnie od kierunku obrotu przy zamykaniu skrzydła drzwiowego. Na rysunku 1 przedstawiono stronę agresji na schematach różnych drzwi.

Drzwi powinny być tak stabilne, by co najmniej posiadały wystarczającą odporność na forsowanie ich ciałem, np. przeciw kopaniu, przeciw rzucaniu przedmiotami, uderzaniu ramieniem (barkiem), jak też przeciw prostym narzędziom, jak np. przyrządy do uderzania, wiercenia, cięcia, piłowania, podważania (dźwignia-łom).

Przy wszystkich drzwiach ścian zewnętrznych, które ograniczają pomieszczenia zabezpieczane chodzi o to, aby skrzydło drzwiowe i ościeżnica, jak też zawiasy, zamek, okucia, zaczep i także zabezpieczenie dodatkowe posiadały certyfikaty na znak bezpieczeństwa B odnośnie ich skuteczności przeciwwłamaniowej. Dlatego też należy odróżnić drzwi z przeciwwłamaniowymi elementami drzwiowymi, od drzwi, które dodatkowo wyposaża się tylko w umiarkowane zabezpieczenie (rys.2).

Przeciwwłamaniowe elementy drzwiowe i dodatkowe wyposażenie drzwi

Przebadane, aprobowane zgodnie z rozporządzeniem Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 19 grudnia 1994 r. w sprawie aprobat i kryteriów technicznych dotyczących wyrobów budowlanych (Dz.U.Nr 10 z dnia 8 lutego 1995 r., poz.48), certyfikowane i uznane za właściwe przeciwwłamaniowe elementy drzwiowe, przedstawiają w ramach swej klasy zdefiniowane zabezpieczenie przed włamaniem.
W PN-B-92270 ustalone są minimalne wymagania i metody badań kontrolnych drzwi utrudniających włamanie. Pod nazwą "drzwi o zwiększonej odporności na włamanie" należy rozumieć kompletne elementy drzwiowe. Składają się one z:

a) ościeżnicy (stalowej albo drewnianej) z elementami mocującymi niezbędnymi do zamocowania jej z graniczącymi z nią częściami budynku,
b) skrzydła drzwiowego (płyty),
c) potrzebnych zawias drzwiowych,
d) jednego albo kilku zamków drzwiowych,
e) wymaganych okuć, ew. także jeszcze:
f) zamykacza drzwiowego,
g) szerokokątnego wziernika drzwiowego,
h) wyposażenia dodatkowego, np. uszczelnienia.

Działanie utrudniające włamanie istnieje tylko wtedy, jeżeli poszczególne elementy należące do układu utrudniającego włamania są wbudowane dokładnie według instrukcji montażu. Jeśli okucia drzwiowe i wkładka bębenkowa profilowa nie są dostarczone przez dostawcę drzwi, to wtedy należy stwierdzić, że jako właściwe powinny być stosowane tylko okucia zabezpieczające według PN-B-94410 z ochroną przed wyciągnięciem bębenka i wkładki bębenkowe z ochroną przed przewierceniem według PN-B-94461.
Instrukcja montażu powinna zawierać następujące punkty:

  • podanie koniecznych punktów zamocowania,
  • dokładne określenie elementów mocujących,
  • wskazówkę co do szczególnie dobrych punktów zamocowania w zaczepie i obszarze zawias,
  • wskazówkę odnośnie do potrzebnego wypełnienia pustej przestrzeni (uszczelnienia), wytrzymałego na ściskanie, pomiędzy ścianą i drzwiami- w obszarze zamka i zawias,
  • wskazówkę co do zachowania szczeliny powietrznej pomiędzy skrzydłem drzwiowym i wrębem ościeżnicy,
  • wskazówkę co do zachowania właściwego położenia wkładki bębenkowej na powierzchni skrzydła drzwiowego (ścisłego jej przylegania).

W związku z powyższym drzwi klasyfikuje się analogicznie.Zdolność do stawiania oporu przed włamaniem w istniejących drzwiach może być w danym przypadku podwyższona przez osadzenie: dodatkowego zamka (np. zamek z zasuwką poprzeczną), stabilnych zawiasów drzwiowych, wysokowartościowych zamków i zamknięć bębenkowych, przeciwwłamaniowych tarcz drzwiowych, czopów przeciwwyważeniowych, jak też przeciwwłamaniowych wypełnień (płycin drzwiowych).

Należy zwrócić uwagę, że:

  • przeszklenia najbardziej ograniczają zdolność drzwi do stawiania oporu przed włamaniem; dlatego niezbędne są dodatkowe przedsięwzięcia zabezpieczające, jak np. kraty, drugie szyby, z tworzywa sztucznego albo przeszklenia przeciwwłamaniowe,
  • drzwi ze słabymi albo wystającymi na zewnątrz zawiasami muszą być zabezpieczone przez czopy przeciwwyważeniowe,
  • przy drzwiach wieloskrzydłowych zasuwy blokujące skrzydło drzwiowe muszą u góry i na dole dać się niezawodnie zamknąć przez wystarczająco głębokie wsunięcie się w zaczep rolkowy albo tulejkę w ścianie w posadzce albo co najmniej dać się zabezpieczyć przy pomocy dodatkowej kłódki,
  • gdy drzwi, także przez dodatkowe przedsięwzięcia, nie dadzą się wystarczająco zabezpieczyć, to należy je wymienić na przeciwwłamaniowe elementy drzwiowe wg rysunku z PN-B-92270 rys.2 (drzwi - rozmieszczenie elementów).

Normy, czy projekty norm państw europejskich wprowadzają najczęściej 6 klas odporności na włamanie. W tablicy 2 pokazano zestawienie odporności na włamanie oraz przewidywane metody wg Pr ENV 1627-1E:1996 r.

Przykłady konstrukcji drzwi o zwiększonej odporności na włamanie

Konstrukcje drzwi o zwiększonej odporności na włamanie charakteryzują się dużą różnorodnością w zależności od ich przeznaczenia oraz wymogów wytrzymałościowych. Elementy tych konstrukcji oraz ich wyposażenie takie, jak zamki, zawiasy, okucia uchwytowe, czopy przeciwwyważeniowe itp. posiadają jednak cechy powtarzalne, gwarantujące wymagany stopień odporności na włamanie całego układu drzwiowego.

Na przykładzie kilku różnych drzwi pokazujemy podstawowe elementy konstrukcji drzwi o zwiększonej odporności na włamanie. Drzwi firmy "reno safe"- schemat: (rys.3, rys.4) Skrzydło drzwiowe pokryte jest blachą stalową o grubości 2 mm, co w obszarze wrębu przylgowego po zgięciu trzykrotnym stanowi trudną do sforsowania grubość przylgi 6 mm.

Dalsze wzmocnienie skrzydła stanowią ceowniki będące jego szkieletem.

Objaśnienia rysunków 3 i 4:

1. 3 zawiasy łożyskowe na kulkach wraz z dodatkowymi kołkami zabezpieczającymi,
2. stalowa ościeżnica z kształtowników stalowych, zamocowana wielokrotnie w ścianie kotwami o konstrukcji zależnej od rodzaju ściany,
3. zamek główny spełniający funkcję zamykania (z obu stron skrzydła),
4. wkładka bębenkowa (odporna na wiercenie),
5. zamek dodatkowy o funkcji jak zamek główny; w przypadku zamka uruchamianego tylko od strony wewnętrznej pomieszczenia- jego lokalizacja i sforsowanie od strony agresji jest bardzo utrudnione,
6. obszar wrębu przylgowego-blacha o grubości 2 mm, zgięta trzykrotnie, dająca 6 mm grubości przylgi,
7, 8, 9. dodatkowe wzmocnienia skrzydła drzwi.

Skrzydło drzwiowe o zwiększonej odporności na włamanie z zastosowaniem specjalnych płyt drewnianych i wiórowych (rys.5).

TAB.1 Klasy skuteczności przeciwwłamaniowej okuć

Klasa Skuteczność przeciwwłamaniowa Znak
0 do drzwi wewnętrznych bez znaku
T do drzwi wewnętrznych wejściowych ogólnego stosowania
A do drzwi wewnętrznych wejściowych do mieszkań-wzmocniona skuteczność przeciwwłamaniowa *
B do drzwi wzmocnionych zewnętrznych i drzwi wzmocnionych wewnętrznych budynków użyteczności publicznej-średnia skuteczność przeciwwłamaniowa **
C do drzwi o zwiększonej odporności na włamanie-podwyższona skuteczność przeciwwłamaniowa ***

TAB.2

Klasa odporności
Przewidywana metoda włamania rabunkowego
1
Przypadkowe próby włamania poprzez rozbicie okna, drzwi lub żaluzji przy użyciu przemocy fizycznej,np. kopania, napierania barkiem, podnoszenia, wyrywania, itp.
2
Przypadkowe próby włamania poprzez rozbicie okna, drzwi lub żaluzji z dodatkowym użyciem prostych narzędzi, np. śrubokręta, klucza (maszynowego), klina,
3
Próby włamania rabunkowego przy użyciu dodatkowego śrubokręta oraz łomu stalowego,
4
Włamania oparte na doświadczeniu, przy dodatkowym użyciu pił, młotków, siekier, dłut oraz przenośnych bateryjnych wiertarek,
5
Włamania poparte doświadczeniem, z dodatkowym użyciem narzędzi elektrycznych, np. wiertarek, wyrzynarek (do drewna), przenośnych pił oraz szlifierek kątowych z maksymalną średnicą tarczy 125 mm,
6
Włamania oparte na doświadczeniu, z dodatkowym użyciem narzędzi elektrycznych dużej mocy, np. wiertarek, wyrzynarek, pił, oraz szlifierek kątowych z tarczami o
maks. średnicy 230 mm

Objaśnienia do rysunku 5:

2) dodatkowe uszczelnienie gumowe obwodowe, z 3 stron,
3) zamek wpuszczany zasuwnicowy o 10 czopach blokujących,
4) wziernik drzwiowy o kącie widzenia 200,
5) zamek zasuwkowy wierzchni-(dodatkowy),
6) klamka z uchwytem gałkowym, tarczami drzwiowymi i wkładką
bębenkową profilową (zabezpieczoną przed przewierceniem),
7) dodatkowy wrąb przylgowy, zabezpieczający z trzech stron,
8) aluminiowy próg podłogowy z gumowym uszczelnieniem
nabiegowym,
9) obwodowa szeroka rama z drewna twardego,
10) dwuteowniki-elementy wzmacniające,
11) specjalna płyta z włókna drzewnego 3X3,5=10,5 mm,
12) mocna specjalna płyta wiórowa 3X11 mm,
13) dodatkowe czopy przeciwwyważeniowe z 4-punktowym
blokowaniem,
14) trzy zawiasy ułożyskowane w łożyskach kulkowych,
15) obwodowe dodatkowe uszczelnienie gumowe, z trzech stron.

Niezależnie od drzwi, które spełniają jedynie funkcje drzwi o zwiększonej odporności na włamanie, produkuje się także drzwi, które spełniają równocześnie funkcje przegrody przeciwpożarowej. Są to drzwi, które oprócz dużej odporności na agresję siłową, czy próby manipulacji przy forsowaniu zamków, posiadają odpowiednią klasę odporności ogniowej.

Drzwi takie można nazwać drzwiami opancerzonymi, czy wręcz pancernymi. Ze względu na bardzo wysoki koszt ich wytworzenia celowe stosowanie takich drzwi jest tam, gdzie wartość mienia chronionego uzasadnia ich stosowanie. Poniżej pokazano przykłady takich drzwi firmy Dierre.

Na zewnątrz opancerzone drzwi wyglądają jak zwykły mebel z pełnego lub laminowanego drewna. W rzeczywistości, są one zbudowane z bloku warstw stalowych, konstrukcji przekładkowej utworzonej z galwanizowanych blach stalowych o grubości 12/10 mm zgrzewanych w formie struktur pionowych profili typu V mocowanych na tłoczonej ramie stalowej.

Tego typu budowa jest najlepszym zabezpieczeniem przed dokonaniem włamania. Zmieniające się nachylenie wewnętrznych profili wzmacniających efektywnie konstrukcje uniemożliwiają włamanie przy użyciu piły mechanicznej lub szlifierki kątowej. Specjalny sposób zawieszenia na zawiasach daje w rezultacie wytrzymałość ogólną na rozerwanie rzędu 5000 kg.

Utwardzenie elementów stalowych przez hartowanie lub wykonanie ze stali manganowej o wysokiej wytrzymałości zabezpiecza przed najbardziej nawet wyrafinowanym atakiem na elementy zamykające drzwi pancerne (rys.6,7).

Przykłady wariantów blokad skrzydeł drzwiowych poprzez zasuwki i bolce przeciwwyważeniowe oraz rozmieszczenie kotew mocujących ościeżnice pokazują rysunki 8-10.

W niniejszym artykule przedstawiono schematycznie, dla celów poglądowych, przykładowe rozwiązanie konstrukcji drzwi o zwiększonej odporności na włamanie. Wariantowość rozwiązań konstrukcji drzwi, jak również doboru okuć, nie jest ograniczona.

Należy jednak mieć na uwadze, że jednym z podstawowych warunków skuteczności zabezpieczeń jest również kompleksowy ich charakter. Nawet najlepszy zamek nie jest w stanie zapobiec włamaniu, gdy jest zamontowany na drzwiach łatwych do wyważania i na odwrót.

W przypadku domów jednorodzinnych okno jako droga wtargnięcia do wnętrza mieszkania zajmuje pierwsze miejsce przed drzwiami i prowadzi w statystyce włamań ze wskaźnikiem 40%. Istotnym słabym punktem jest tutaj przeszklenie. W domu wielorodzinnym natomiast drzwi wejściowe do mieszkań są przy wskaźniku ok.60% stale jeszcze głównym celem agresji.

Szczególnie zauważalne jest, że prawie jedna trzecia włamań przez okno i drzwi balkonowe możliwa była bez istotnych uszkodzeń elementów budowlanych. Z tego wynika wyraźnie, że środki zabezpieczające są tutaj niewystarczające. Sformułowanie zatem wymagań dotyczących utrudnienia włamania przez okno jest z tego względu pilną potrzebą i dlatego temat ten-zwiększenie odporności okien i drzwi balkonowych na włamanie- będzie także przedmiotem naszych rozważań w cyklu niniejszych artykułów. Artykuł następny będzie zawierał szczegółową charakterystykę techniczną elementów i wyposażenia drzwi, takich jak ościeżnica, zamek, zawias, okucia uchwytowe i tak dalej.


inż. A.Jurga, inż.Z.Korbanek , mgr inż.Z.Lenarski
przedruk z kwartalnika: OKNO nr.1

niedziela, 16 września 2007

Drzwi wewnętrzne

Dzięki bogatej ofercie producentów mogą stać się doskonałym elementem dekoracyjnym mieszkania. Liczba sposobów ich wykończenia pozwala dopasować je do wnętrza o dowolnym charakterze.

Drzwi wewnętrzne dzielą się na dwa rodzaje: wewnątrzlokalowe oraz wejściowe. Pierwsze rozdzielają pomieszczenia o poszczególnych funkcjach, drugie zamontowane w otworach wejściowych do mieszkań z pomieszczeń ogólnodostępnych swoim przeznaczeniem i funkcją bliższe są drzwiom zewnętrznym.

Wszystkie drzwi składają się z trzech zasadniczych elementów.

Ościeżnica (tzw. futryna) - drewniana lub stalowa rama zamontowana w ościeży, czyli otworze drzwiowym w murze. Uzupełnieniem są listwy maskujące przytwierdzane na styku ościeżnicy i ściany. Spełniają one też funkcję dekoracyjną.

Skrzydło drzwiowe - ruchoma płaszczyzna otwierająca i zamykająca otwór drzwiowy. Drzwi mogą posiadać jedno, dwa lub więcej skrzydeł. Wyróżnia się skrzydła przylgowe i bezprzylgowe. Pierwsze z nich mają listwy przymykowe, które zwiększają powierzchnię przylegania krawędzi skrzydła do ościeżnicy.

Okucie - zawiasy, szyny, prowadnice, elementy toczne, szyld, rozetki do zamków i klamek, klamki, zamki, elementy ozdobne w postaci kołatek, uchwytów, pochwytów, nachwytów itp.

Drzwi wewnątrzlokalowe

Choć nie mają tylu "obowiązków", co drzwi zewnętrzne lub wejściowe, to sposób ich montażu i wymiary podlegają ograniczeniom zawartym w rozporządzeniu Ministerstwa Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z 14 grudnia 1994 r. (DzU 1995, Nr 10, Poz. 46 wraz z późniejszymi zmianami) o warunkach technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich położenie.

Minimalna szerokość drzwi wewnętrznych do kuchni, łazienki, wydzielonego ustępu (w.c.) i do pomieszczeń, w których przebywają ludzie, musi wynosić minimum 90 cm. Dotyczy to budynków projektowanych po wejściu w życie tego rozporządzenia. W domach wybudowanych przed rozporządzeniem spotkamy węższe otwory drzwiowe (60-80 cm). Nie trzeba ich jednak dostosowywać do aktualnie obowiązujących wymiarów. Dlatego też na rynku można dostać także skrzydła drzwiowe o szerokości mniejszej niż 90 cm.

Drzwi do łazienek i ustępów powinny otwierać się na zewnątrz pomieszczeń. Ich skrzydła muszą mieć (w dolnej części) otwory wentylacyjne o powierzchni nie mniejszej niż 0,022 m kw. Drzwi do kuchni nie mogą mieć progów.

Drzwi muszą posiadać świadectwa przydatności do stosowania w budownictwie oraz aprobaty techniczne Instytutu Techniki Budowlanej (ITB). Badania atestacyjne przeprowadzane są w Centralnym Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Przemysłu Stolarki Budowlanej oraz w Państwowym Zakładzie Higieny. Badane są materiały, jakość wykonania, wymiary zewnętrznych prostokątności i płaskości, sprawność działania, izolacja akustyczna, odporność na oddziaływanie czynników mechanicznych (m.in. w próbie wielokrotnego otwierania i zamykania). Drzwi przechodzą testy toksyczności materiałów konstrukcyjnych i wykończeniowych w warunkach normalnych oraz ekstremalnych (np. w trakcie pożaru).

Producenci dbają, by w asortymencie znalazły się drzwi dla każdego - inne będą wymagania mieszkańca bloku i właściciela rezydencji. Każdy z nich ma jednak prawo żądać zagwarantowania jakości i niezawodności wybranego produktu.

Rodzaje drzwi wewnątrzlokalowych

Drzwi wewnętrzne charakteryzują się lekką konstrukcją i bogactwem rozwiązań konstrukcyjnych poprawiających funkcjonalność i estetykę. Ze względu na sposób zamocowania skrzydeł rozróżniamy trzy typy drzwi spotykane w budownictwie jedno- i wielorodzinnym.

Drzwi rozwieralne jedno-, dwuskrzydłowe o skrzydłach otwierających się względem pionowej osi obrotu przechodzącej przez jedną z bocznych krawędzi. Mogą być otwierane w jedną stronę oraz wahadłowo (specjalne zawiasy umożliwiają otwarcie w obie strony).

Drzwi przesuwne otwierają się w płaszczyźnie równoległej do ściany - skrzydła są zawieszone na zamontowanych wzdłuż płaszczyzny ściany prowadnicach. Do tej grupy zalicza się też drzwi harmonijkowe (przesuwne składane). Skrzydła zbudowane są z wielu wąskich elementów połączonych ze sobą zawiasami bądź elastycznymi częściami, które w czasie otwierania składają się w "harmonijkę". Umożliwiają zabudowę nietypowego - wąskiego lub szerokiego - przejścia.

Drzwi łamane (składane), posiadające skrzydło, podzielone na dwie, trzy lub cztery części. Zamknięte niczym nie różnią się od typowych drzwi rozwieralnych lub przesuwnych.

Drzwi z drewna i nie tylko

Tradycyjnym materiałem stosowanym do wyrobu drzwi jest drewno. Swoją popularność zawdzięcza właściwościom fizycznym: izolacyjności cieplnej, małej rozszerzalności, dużej wytrzymałości w stosunku do wagi. Nie zawiera też substancji szkodliwych dla zdrowia.

Drewno jest jednak mało odporne na działanie wilgoci - ma skłonność do wypaczeń oraz anizotropii, czyli nierównomierności współczynników wytrzymałości wzdłuż i w poprzek słojów.

Zastosowanie laminatów z drewna klejonego warstwowo, potocznie nazywanego klejonką, przeciwdziała tym wadom. Laminat tworzą trzy warstwy drewna, ze słojami biegnącymi przeciwbieżnie w warstwach sąsiednich. Do produkcji laminatów stosuje się drewno: świerku, modrzewia, sosny, jesionu, dębu, buku, mahoniu. Zastosowanie znajdują też drzewa rosnące w specyficznych warunkach klimatycznych, np. drewno ze świerku skandynawskiego. Surowy klimat powoduje niewielkie przyrosty słojów w ciągu roku, przez co drewno z tych drzew jest twardsze i bardziej wytrzymałe. Z podobnych względów stosuje się też drzewa egzotyczne, rosnące w klimacie suchym, np. palisander. O drewnie z niego pochodzącym mówi się, że jest twarde jak skała.

Drzwi robi się też z materiałów drewnopochodnych - sklejki i płyt wiórowych (zwanych płytami MDF - Medium Density Fibreboard).

Typowe drzwi z drewna posiadają konstrukcję ramową. Szkieletem konstrukcyjnym zapewniającym im sztywność jest rama wykonana z laminatu. Do tej grupy konstrukcyjnej należą drzwi płycinowe i gładkie. Różnią się one wypełnieniem ramy.

W drzwiach płycinowych rama przedzielona jest poziomymi i pionowymi słupkami (szprosami). Powstałe pola wypełnia się płycinami z desek, sklejki lub płyty MDF. Płyciny mogą być uzupełnione elementami dekoracyjnymi, np. ozdobnymi kasetonami, które pełnią też funkcję usztywniającą. W ramowych drzwiach gładkich pole wewnątrz ramy wypełnione jest listwami rozmieszczonymi w odstępach 2-3 cm. Zewnętrzne powierzchnie pokryte są obustronnie sklejką lub płytą MDF.

Dzisiaj tradycyjne drzwi ramowe coraz częściej wypierają drzwi konstrukcji płytowej, nowoczesne technologie produkcji pozwalają na produkcję drzwi, które łudząco przypominają masywne drzwi ramowe z litego drewna. Sztywność i wytrzymałość zapewnia ramiak z laminatu drewnianego wraz z przytwierdzonymi do niego wierzchnimi okładzinami z gładkiej lub profilowanej płyty wiórowej.

Dobrej jakości płyty robione są z przetworzonych, mocno sprasowanych włókien drewna sosnowego lub świerkowego z wytłoczonym ozdobnym rysunkiem drewna. Produkowane są przez specjalistyczne firmy, np. Craftmaster by Masonite. Wielu producentów stolarki drzwiowej na całym świecie korzysta właśnie z takich gotowych płyt, montując je do produkowanych przez siebie ramiaków.

Wnętrze drzwi płytowych wypełnione jest materiałem usztywniającym i dźwiękochłonnym, zwykle paskami z twardej płyty pilśniowej, połączonymi ze sobą w jodełkę lub na podobieństwo plastra miodu.

Wiele firm oferuje także płytowe drzwi stalowe. Ich rama jest skonstruowana ze stalowych kątowników lub płaskowników, wzmocnionych zastrzałami. Rama pokryta jest blatem z ocynkowanej blachy stalowej o grubości 2-4 mm. Powierzchnia blatów jest najczęściej gładka, ale może być też dekoracyjnie wytłaczana. Przestrzeń między blatami wypełniona jest materiałem dźwiękochłonnym, np. wełną mineralną lub bezfreonową pianką poliuretanową.

Można kupić też drzwi płytowe z wytłaczanymi kasetonowo płytami z włókna szklanego. Ich płyty mocowane są najczęściej do ramiaków z laminatu drewnianego.

Jak kupować?

W handlu spotyka się zarówno całe komplety drzwi, czyli ościeżnice, listwy maskujące, elementy do montażu w ścianie i skrzydła drzwiowe, jak też same skrzydła. Wielu krajowych producentów dostarcza na rynek skrzydła drzwiowe, dopasowane do standardowych, produkowanych masowo i stosowanych powszechnie w budownictwie ościeżnic stalowych. Przy zakupie skrzydeł trzeba znać wymiary otworu ościeżnicy, wymiary wrębów oraz miejsce zamontowania zawiasów w ościeżnicy. Decyduje ono o zakupie skrzydeł do drzwi prawych lub lewych. Skrzydło drzwi prawych przy zamykaniu obraca się zgodnie z ruchem wskazówek zegara, a skrzydło drzwi lewych w przeciwnym kierunku.

Może się zdarzyć, że model drzwi, który zamierzamy kupić, posiada inny typ zawiasów niż ten, jaki posiadamy w ościeżnicy. Będziemy więc zmuszeni do ich zamiany, co w przypadku ościeżnic stalowych z przyspawanymi skrzydełkami może nastręczyć trochę problemów.

Tradycyjne zawiasy dwuskrzydełkowe obecnie coraz częściej ustępują miejsca zawiasom trójskrzydełkowym. W tych zawiasach jedno ze skrzydełek zamocowane jest na krawędzi skrzydła drzwiowego, a dwa przytwierdzone są do ościeżnicy. Skrzydło drzwiowe zawieszone jest na ościeżnicy w trzech punktach - dwóch blisko krawędzi i jednym w jednej trzeciej wysokości krawędzi, od dołu.

Korpusy nowoczesnych zawiasów są wykonane ze stali, a gniazda powlekane teflonem lub innym trudnościeralnym tworzywem. Czopy rdzeni w zawiasach lepszej jakości wykonane są ze stali nierdzewnej. Często zaopatrzone są w niewielkie łożyska toczne, zapewniające bezszmerową pracę zawiasów. Powierzchnie zewnętrzne zawiasów pokryte są kolorowymi lakierami proszkowymi.

Przy zakupie kompletu drzwi, skrzydła i ościeżnicy zasadniczymi informacjami są wymiary światła otworu w murze oraz grubość ściany. Ościeżnice metalowe i drewniane produkowane są seryjnie w wymiarach dopasowanych do murów o grubości 9,5 cm. Producenci oferują też drewniane ościeżnice z możliwością regulacji dopasowania do murów.

Drzwi montuje się najczęściej po całkowitym wykończeniu pomieszczeń, gdy znane są już grubości ścian (z tynkiem, tapetą itp.) i wysokość pokrycia podłóg (z parkietem, płytkami itp.).

Wykończenie drzwi wewnętrznych

Wykończenie powierzchni drzwi ma wpływ na ich jakość oraz estetyczne i skuteczne zabezpieczenie przed uszkodzeniami mechanicznymi, wilgocią i itp.

Każdy wzór drzwi występuje w wersjach pełnej i przeszklonej (różne mogą być tylko nazwy handlowe wzorów pełnych i z różną powierzchnią przeszklenia). Pozwala to na wybór drzwi z jednolitym dla całego mieszkania układem elementów ozdobnych, płycin, kasetonów, szprosów (poprzeczek dzielących taflę szkła na mniejsze fragmenty).

Spore znaczenie dekoracyjne mają też okucia - szyldy, klamki dopasowane kolorem i wzornictwem do stylu drzwi oraz charakteru pomieszczeń. W sklepach znajdziemy niezliczoną ilość wzorów okuć.

Najczęściej do wykończenia malarskiego drewna i materiałów drewnopodobnych stosuje się wodorozcieńczalne impregnaty i lakiery. Wszystkie powierzchnie drzwi są najpierw gruntowane, a następnie malowane natryskowo.

Drzwi drewniane pokrywane są dekoracyjną powłoką lakierniczą (zwykle z wodorozcieńczalnych powłok impregnujących i dekoracyjnych). Przed montażem elementy drzwi są zabezpieczane w kąpieli impregnującej, a po zmontowaniu malowane natryskowo. Drzwi lakieruje się zarówno w kolorach transparentnych, przez które widoczny jest rysunek słojów, jak też kryjących. Farby i lakiery powinny zapewnić twardą, odporną na zarysowania i na środki do czyszczenia powłokę. Wszystkie krawędzie skrzydeł i ościeżnic muszą mieć zaokrąglenie o promieniu minimum 3 mm - zapobiega to ścieraniu powłoki i pęknięciom.

Drzwi płytowe z płytami z materiałów drewnopodobnych pokrywane są dekoracyjnymi, wodorozcieńczalnymi kryjącymi lakierami akrylowymi. Równie powszechnie stosowanym pokryciem są okleiny. Najtańsze są drzwi pokryte okleiną z kolorowych folii z tworzyw sztucznych. Mogą one posiadać fakturę i rysunek dowolnego gatunku drewna. Droższe są drzwi pokryte 2-3- mm warstwą okleiny z naturalnego drewna: sosny, dębu, mahoniu itp.

Blaty nowoczesnych, wewnętrznych drzwi stalowych pokrywane są odpornymi na ścieranie i zarysowania powłokami z gruntowanych piecowo lakierów proszkowych. Seryjne stalowe drzwi występują w kilku wersjach kolorystycznych: białe, zielone, brązowe, niebieskie, czerwone, ale na indywidualne zamówienie możliwe jest polakierowane w dowolnym odcieniu.

Ważnym elementem dekoracyjnym i funkcjonalnym drzwi wewnętrznych jest przeszklenie. Różne wymiary szyb ze szprosami lub bez oraz dobór gatunku i koloru szkła pozwalają dopasować drzwi do wystroju, koloru i charakteru wnętrza. Szkło w drzwiach wewnętrznych dostarcza w ciągu dnia naturalne światło do pomieszczeń pozbawionych okien, jak korytarze, przejścia, wewnętrzne schody. Stosuje się szyby ze szkła białego i bezbarwnego matowego, białego i matowego ornamentowego oraz barwionego ornamentowego w różnych odcieniach brązu i żółtego. Dostępnych jest ponad 40 wzorów ornamentów. Niektórzy producenci oferują także drzwi z wytwarzanymi seryjnie według wzorów szybami witrażowymi.

Jeśli jesteśmy niezdecydowani, a znudziły nam się nasze stare drzwi, możemy kupić specjalne wielokolorowe, przezroczyste folie samoprzylepne do naklejania na szyby. W sklepach z wyposażeniem wnętrz znajdziemy je w szerokiej gamie wzorów geometrycznych i roślinnych.

źródło: http://dom.gazeta.pl/

środa, 12 września 2007

Odnawiamy drzwi wewnętrzne

Czasami nawet niedawno kupione drzwi, z powodu codziennego użytkowania, wyglądają na stare i zużyte. Dlatego, już przy wyborze drzwi, warto zastanowić się nad możliwością ich samodzielnej renowacji. Wraz z firmą Masonite, producentem tłoczonych płyt drzwiowych, prezentujemy krok po kroku: jak samodzielnie pomalować drzwi wewnętrzne.

Stopień trudności naprawy w dużej mierze zależy od materiału, z którego wykonane są drzwi.
Dużo pracy wymagają np. drzwi drewniane. Drewno, zwłaszcza pod wpływem ogrzewania, rozsycha się, a w warunkach wyższej wilgotności ulega wypaczeniu, co powoduje, że drzwi nie domykają się, zawadzają o framugę i ulegają odkształceniom. Naprawę należy zacząć od ścięcia heblem brzegów i wypełnienia ubytków. Potem drewniane drzwi należy wyszlifować i zaimpregniować. Warto skorzystać z pomocy wykwalifikowanego specjalisty, bo samodzielnie można więcej zepsuć niż naprawić.
Problemy, z jakimi możemy mieć do czynienia w przypadku drzwi drewnianych, nie występują przy drzwiach z tłoczonych płyt drzwiowych (np. Masonite). Drzwi wykonane z płyty HDF są lekkie, trwałe oraz odporne na zmiany wilgotności i temperatury. A w związku z tym ich naprawa ogranicza się często tylko do odmalowania. Można więc z łatwością dokonać jej bez fachowej pomocy.

Malowanie – krok po kroku

Aby efekt naszej pracy był jak najlepszy i wysłużone skrzydło drzwiowe wyglądało jak nowe, wystarczy spełnić kilka zaleceń:

  1. Pracę rozpoczynamy od demontażu klamki i zamka.
  2. Używając drobnoziarnistego papieru ściernego „zmatawiamy” powierzchnię drzwi, zwracając szczególna uwagę na brzegi oraz okolice klamki i zamka. Następnie miękką szczoteczką lub szmatką usuwamy pył.
  3. Brzegi drzwi oraz powierzchnie skrzydła pokrywamy warstwą farby podkładowej.
  4. Po wyschnięciu warstwy podkładu nanosimy warstwę emalii.
  5. Po wyschnięciu pierwszej warstwy emalii, delikatnie matowiamy ją za pomocą drobnego papieru ściernego.
  6. Czyścimy powierzchnię wilgotną szmatką.
  7. Po dokładnym oczyszczeniu i wyschnięciu powierzchni drzwi, nanosimy drugą warstwę emalii.
  8. Gdy farba dobrze wyschnie, montujemy zamek i klamkę.

Gdy wybierzemy farbę w oryginalnym kolorze, uzyskamy niezwykle dekoracyjny efekt, a jeśli do pomieszczenia lepiej pasuje tradycyjna barwa, możemy wybrać ciekawy, niestandardowy odcień brązu.


Opracowanie na podstawie materiałów firmy Masonite
Zdjęcia: firma Masonite

wtorek, 11 września 2007

Drzwi harmonijkowe

Możemy je zamontować wszędzie tam, gdzie nie ma dostatecznie dużo miejsca na zainstalowanie drzwi jedno- lub dwuskrzydłowych. Drzwi harmonijkowe świetnie się sprawdzają w ciasnych kuchniach, przedpokojach czy korytarzach. Trzeba jednak pamiętać, że po złożeniu (zamknięciu) zmniejszają szerokość otworu drzwiowego.

Obecnie produkowane drzwi w niczym nie przypominają tych znanych z lat 80., zacinających się, nieodpornych na uszkodzenia mechaniczne i mało estetycznych. Powiększyła się gama kolorów, pojawiły nowe materiały, jak np. szkło czy drewno. Zmieniła się też nieco ich konstrukcja.

Z czego drzwi

Drzwi zbudowane są z połączonych ze sobą wąskich paneli, które podczas zamykania składają się w harmonijkę z boku ościeżnicy. Panele drzwiowe mogą mieć szybki, być całkowicie przeszklone lub - co jest najczęściej spotykane - składać się z pełnych paneli. Zazwyczaj są zrobione z tworzywa sztucznego, płyty wiórowej lub drewna.

Te z tworzywa sztucznego, np. PCW, mają łączniki z tego samego materiału, a drewniane i z płyty wiórowej łączone są taśmami z płótna lub specjalnymi stalowymi sprężynkami. Panele są malowane fabrycznie lub pokrywane specjalną folią (zwiększa to trwałość drzwi, ale także ich cenę).

Drzwi jeżdżą na rolkach umieszczonych w prowadnicy zamontowanej w górnej części futryny (prowadnice dolne stosuje się rzadko, przeważnie wtedy, gdy drzwi są bardzo ciężkie). Mogą być wyposażone w zamek magnesowy lub zapadkowy.

Dobre drzwi muszą otwierać się i zamykać lekko i cicho. Kupując je, musimy zwrócić uwagę na typ prowadnicy (najlepsze są aluminiowe) i rodzaj zastosowanych rolek - muszą być trwałe.

Razem z drzwiami sprzedawane są boczne listwy. Jedna listwa ma wpust, tzw. frez, w który wsuwają się drzwi, co umożliwia ich szczelne zamknięcie. Druga używana jest do maskowania górnej prowadnicy.

Listwy montuje się do ościeżnic zarówno metalowych, jak i drewnianych. Jeśli wejście nie jest wyposażone w ościeżnice, zamiast nich możemy zamocować drewniane deski, do których przykręca się prowadnice i maskuje nierówności ściany.

Tylko zamontować

Drzwi harmonijkowe sprzedawane są najczęściej w kompletach. W opakowaniu są: drzwi, prowadnica, listwy boczne, łączniki, śrubki, zamek i specjalne klipsy do mocowania listw bocznych.

Standardowe drzwi harmonijkowe mają szerokość 70, 80, 90 cm, a wysokość od 200 cm do 210 cm. Szerokość paneli waha się od 10 do 15 cm. Jeśli otwór drzwiowy ma nietypową szerokość, można zamontować drzwi dwuskrzydłowe o szerokości do 400 cm lub domontować do kupionych drzwi dodatkowe panele (dzięki zastosowaniu takiej metody można je poszerzyć nawet do 150 cm).

Obecnie większość producentów oferuje swe wyroby w kolorze białym, orzecha, dębu czy hebanu.

Łamane i książkowe

Bliskim kuzynem drzwi harmonijkowych są drzwi składane zwane też łamanymi i książkowymi. Skrzydło składa się z dwóch lub więcej części połączonych zawiasami. Drzwi poruszają się po prowadnicy, a ich szerokość dostosowana jest do szerokości ościeżnic. W szerszych otworach montujemy drzwi dwuskrzydłowe. Wykonywane są najczęściej z drewna, choć ostatnio coraz większą popularnością cieszą się szklane.

Drzwi składane po zamknięciu wyglądają jak rozwierane lub przesuwne, ale po otwarciu zajmują zdecydowanie mniej miejsca niż ich tradycyjni przodkowie. Dzięki temu świetnie się nadają do zamykania małych pomieszczeń, np. garderoby czy ciasnych korytarzy. W komplecie z drzwiami łamanymi są ościeżnice i listwy maskujące.

autor: Piotr Miaczyński
źródło: http://dom.gazeta.pl

poniedziałek, 10 września 2007

Nowoczesne drzwi wejściowe

Ładne i ciepłe, bezpieczne i niedrogie - czy można połączyć te cechy w jednych drzwiach wejściowych? Jak mocne powinny być drzwi wejściowe? Czy można się czuć bezpiecznie tylko wtedy, gdy w domu zamontowane zostaną atestowane drzwi antywłamaniowe?

Niekoniecznie. Obecnie również zwykłe drzwi wejściowe produkuje się bardzo mocne i trudne do sforsowania. Warto też wziąć pod uwagę, że odporność drzwi na włamanie powinna być dostosowana do stopnia zabezpieczenia całego budynku. Nie ma sensu montowanie ciężkich, "pancernych" drzwi, jeśli nie zostaną odpowiednio zabezpieczone również okna, wyłazy dachowe czy bramy garażowe

Ciepłe, ciche i bezpieczne

Kiedy już rozstrzygnięty został wybór drzwi ze względu na bezpieczeństwo, warto zwrócić uwagę na to, czy wybrane drzwi są:

  • ciepłe i szczelne - według przepisów współczynnik przenikania ciepła U drzwi powinien być mniejszy niż 2,6; warto 56 Nie do przejścia nowoczesne drzwi wejściowe Ładne i ciepłe, bezpieczne i niedrogie - czy można połączyć te cechy w jednych drzwiach wejściowych? jednak zamontować drzwi lepiej ocieplone, które mają współczynnik U poniżej 2,

  • ciche, to znaczy czy wystarczająco chronią przed hałasem - a im drzwi są cieplejsze, tym lepszą mają izolacyjność akustyczną. Im większy współczynnik izolacyjności akustycznej Rw drzwi, tym lepiej,

  • odporne na działanie czynników atmosferycznych - czyli opady deszczu i śniegu, zmiany temperatury i promieniowanie słoneczne.

    Co drzwi mają w środku...

    Skrzydło drzwi to rama z obustronnym poszyciem z płyt lub płycin, usztywniona elementami ze stali i ocieplona. W drzwiach drewnianych rama zrobiona jest z drewna, w drzwiach z PVC - z dwu- lub trzykomorowych profili z tego tworzywa. Zanim kupi się drzwi, warto zapytać, czy mają ramę z drewna klejonego warstwowo; takie są najlepsze, bo najmniej podatne na odkształcenia wskutek zmian wilgotności powietrza.

    ... a co na wierzchu

    Poszycie drzwi robi się z płyt woodoodpornych (HDF, sklejka) lub drewnianych płycin dekoracyjnych. Powierzchnie drzwi wykańczane są farbami kryjącymi lub lakierami, olejami impregnującymi lub folią z ozdobnym nadrukiem, najczęściej imitującym drewno. Można też kupić drzwi wejściowe z surowego drewna, przeznaczone do samodzielnego wykończenia. Takie drzwi oferują głównie rzemieślnicy, więksi producenci sprzedają raczej drzwi gotowe. Skrzydła obwiedzione są uszczelkami z gumy syntetycznej lub EPDM, chroniącymi przed przenikaniem zimna, wilgoci, zanieczyszczeń i hałasu. Lepsze są uszczelki płaskie - komorowe bywają zbyt sprężyste i mogą powodować naprężenia w zamkach.

    Drewno, stal i co jeszcze?

    Drewno i stal - to materiały najczęściej stosowane na skrzydła drzwi. Przed podjęciem decyzji warto zwrócić uwagę na to, jakie problemy mogą pojawić się podczas eksploatacji i czy drzwi będą wymagały kłopotliwej konserwacji.

    Drewniane.

    Na skrzydła używa się głównie drewna sosny, modrzewia, jesionu, dębu, buka i mahoniu. Skrzydła drewniane są wytrzymałe, mają małą rozszerzalność termiczną i dobrze izolują cieplnie. Wymagają ostrożnego czyszczenia preparatami do pielęgnacji drewna (mleczko, pasta), a co 4-8 lat - malowania lub lakierowania. Bardzo zniszczone trzeba przedtem oszlifować i oczyścić.

    Stalowe.

    Skrzydła z blachy ocynkowanej często stosuje się w drzwiach antywłamaniowych, ponieważ są bardzo wytrzymałe. Wykańcza się je odpornymi na ścieranie i zarysowania farbami proszkowymi lub winylowymi. Nie wymagają żadnej konserwacji.

    Z PVC.

    Stosowane nieco rzadziej od poprzednich, są łatwe do utrzymania w czystości i nie wymagają konserwacji - wystarczy je myć wodą z dodatkiem łagodnego środka do mycia. Mogą za to być mniej odporne na działanie promieni słonecznych, a zniszczone (np. rozpuszczalnikiem albo głęboko zadrapane) - nie dadzą się skutecznie odnowić.

    Aluminiowe.

    Nie są u nas popularne, ale warto wiedzieć, że są lżejsze i bardziej odporne na korozję od stalowych i nie wymagają żadnej konserwacji. Ich skrzydła wykonuje się z profili aluminiowych i wypełnia pianką poliuretanową, pokrytą z obu stron lakierowaną lub foliowaną blachą aluminiową.

    Z włókna szklanego.

    Drzwi wciąż mało popularne i rzadko kupowane; mają skrzydła o konstrukcji płytowej (płyty ze sprasowanego włókna szklanego), z drewnianą ramą i wypełnieniem z pianki poliuretanowej.

    Im więcej zamków, tym lepiej?

    Wcale nie. Nie powinno być ich więcej niż trzy, bo większa liczba znacząco nie poprawi bezpieczeństwa, a niepotrzebnie osłabi konstrukcję drzwi. Standardowo drzwi kupuje się z dwoma zamkami: podklamkowym (montowanym wraz z mechanizmem klamki) i wpuszczanym (z wymienną wkładką), który można wymieniać bez potrzeby demontażu całego mechanizmu. Jest to wygodne, ponieważ na czas budowy pozostawia się w zamku wkładkę tzw. budowlaną, a po jej zakończeniu wymienia się na wkładkę docelową. Jako trzeci warto zamontować zamek wierzchni, z pokrętłami od strony wewnętrznej.

    Przeszklenia, kołatki i daszki

    Ładnie wyglądają drzwi wejściowe z przeszkleniami o różnym kształcie; nie tylko zdobią one same drzwi, ale też doświetlają znajdujące się za nimi pomieszczenie, na przykład wiatrołap. Kto z góry odrzuca przeszklone drzwi z obawy, że są mniej bezpieczne albo zimniejsze, powinien ponownie rozważyć taki wariant - na przeszklenia zamówić szyby zespolone ze szkła termoizolacyjnego i całkowicie bezpiecznego: antywłamaniowego lub nawet kuloodpornego. Razem z drzwiami trzeba kupić ościeżnicę i próg - znajdują się w standardowym zestawie i wliczone są w cenę. Dodatkowo, za dopłatą, można dokupić między innymi ozdobną klamkę, wizjery, skrzynki na listy, kołatki, samozamykacze, czasem nawet daszki nad drzwi. Dla tych, którzy planują wymianę drzwi, przeznaczone są progi renowacyjne i ościeżnice, które można nakładać na stare elementy.

    Zanim kupisz

    Zamawiając drzwi, najlepiej zaprosić na budowę przedstawiciela firmy, aby sam zmierzył otwór drzwiowy - w ten sposób unika się ewentualnych problemów, gdyby się okazało, że zamówione drzwi nie pasują. Usługa taka jest bezpłatna albo kosztuje naprawdę niewiele. Należy też pamiętać o dwóch ważnych sprawach. Po pierwsze, trzeba sprawdzić, czy wygodniejsze będą drzwi prawe czy lewe, po drugie - czy mają się otwierać na zewnątrz czy do wewnątrz. Przepisy nie regulują tej kwestii, ale za lepsze rozwiązanie przyjmuje się to pierwsze: na zewnątrz (takie drzwi trudniej wyważyć). Zdarza się jednak, że w niektórych sytuacjach lepsze są drzwi otwierane do wewnątrz - na przykład gdy podest przed drzwiami jest mały i wąski i trzeba się cofać do jego krawędzi, by otworzyć drzwi. Drzwi otwierane do wewnątrz zaleca się też w okolicach, gdzie pada dużo śniegu.

    Drzwi antywłamaniowe

    Ich budowa różni się nieco od zwykłych drzwi wejściowych - zamiast ramy z drewna pokrytej płytą OSB lub sklejką mają ruszt z kształtowników stalowych pokryty dwiema warstwami blach stalowych. Drzwi antywłamaniowe zazwyczaj wykończone są płytami pokrytymi okleiną drewnopodobną albo blachą; stosuje się też okładziny drewniane z ozdobnym profilowaniem naśladującym drzwi płycinowe. Drzwi antywłamaniowe mają przeważnie jeden zamek, którego rygle i bolce na obwodzie skrzydła wysuwane są w trzech lub czterech kierunkach. W takich drzwiach mogą być co najwyżej dwa zamki - większa ich liczba osłabiłaby konstrukcję drzwi i mogłaby opóźniać ucieczkę w razie pożaru.

    Uwaga: kupując atestowane drzwi antywłamaniowe, można uzyskać zniżkę na zakup polisy ubezpieczeniowej, chroniącej przed stratami w następstwie kradzieży.

    Montaż - najlepiej z firmą

    Zamówienie montażu u producenta nie jest wprawdzie obowiązkowe, jednak lepiej to zrobić - tym bardziej że nie jest to wcale łatwe zadanie. Za montaż drzwi trzeba zapłacić osobno. Koszt montażu zależy od "złożoności" drzwi, na przykład liczby skrzydeł czy elementów uzupełniających. Drzwi antywłamaniowe wymagają szczególnie precyzyjnego montażu, dlatego powinien je założyć autoryzowany serwis. Samodzielny montaż może spowodować utratę gwarancji i prawa do zniżki w towarzystwie ubezpieczeniowym.

  • Źródło: Ładny Dom

    Montujemy drzwi

    Kiedy osadzać drzwi?

    Obecnie produkowane drzwi wewnętrzne przystosowane są do montowania podczas ostatniego etapu wykończenia, gdy pomieszczenia są już otynkowane, pomalowane i ułożono już podłogi. Jednak na etapie stanu surowego powinniśmy dokładnie ustalić, jakie wymiary zewnętrzne będzie miała ościeżnica drzwiowa. Pozostawiony dla niej otwór powinien być o 3-4 cm szerszy. Trzeba też ustalić poziom posadzek, aby nie trzeba było przycinać skrzydeł drzwiowych podczas ich montażu.

    Montaż docelowych drzwi wejściowych na etapie stanu surowego jest dość problematyczny, gdyż w trakcie prac wykończeniowych może dojść do ich uszkodzenia. Lepiej więc wstrzymać się z ich osadzeniem do czasu zakończenia przynajmniej najbardziej uciążliwych robót, a w ich miejsce wstawić prowizoryczne drzwi, które ewentualnie można będzie później przenieść do pomieszczenia gospodarczego. Jeśli jednak zdecydujemy się na zamontowanie docelowych drzwi zewnętrznych powinniśmy je dobrze zabezpieczyć przed uszkodzeniem. Najlepiej osłonić je folią i dodatkowo tekturą falistą. W miejsce oryginalnego zamka warto założyć tzw. wkładkę budowlaną, dzięki czemu nie będzie możliwości podrobienia oryginalnych kluczy.

    Co z ościeżnicą?

    Ościeżnica drzwi zewnętrznych może być wykonana z elementów drewnianych, aluminiowych lub stalowych. Te ostatnie są najbardziej wytrzymałe, dlatego najczęściej osadza się na nich zewnętrzne drzwi antywłamaniowe. Ościeżnice drewniane powinny być wykonane z dobrej jakości litego drewna. Natomiast ościeżnice stalowe i aluminiowe trzeba ocieplać, by nie były przyczyną powstawania mostków termicznych.

    Drewniane ościeżnice drzwi wewnętrznych mocuje się kotwami lub śrubami i uszczelnia pianką poliuretanową.

    A jeśli ościeżnica jest metalowa?

    W niektórych pomieszczeniach – głównie gospodarczych – montuje się drzwi osadzone w ościeżnicy metalowej, którą montuje się na etapie wznoszenia ścianek działowych. Ościeżnice te mogą mieć profil zamknięty lub półotwarty, zależnie od tego, jak grube są ściany, w których będą montowane. Ościeżnice z profilem zamkniętym osadza są w ścianach o grubości 1/4 lub 1/2 cegły (6,5 cm lub 12 cm). Przy ich instalowaniu należy zwrócić uwagę na pozostawienie z obu stron jednakowej szczeliny, co pozwoli na zlicowanie ościeżnicy z płaszczyzną nakładanego później tynku. Po wymurowaniu ścianek do wysokości górnej jej krawędzi, pustą przestrzeń między ościeżnicą a ścianką wypełnia się wlewaną od góry mocną zaprawą cementową.

    Ościeżnice półotwarte montuje się po wymurowaniu ścianki, ale przed jej otynkowaniem. Połączone z ościeżnicą wąsy mocujące osadza się w wykutych w ściance otworach na zaprawie cementowej lub kołkami rozporowymi, a następnie puste przestrzenie wypełnia się zaprawą cementową. Uwaga! Jeśli wokół ościeżnic metalowych kładziony będzie tynk gipsowy to przed tynkowaniem warto dodatkowo pomalować je farbą podkładową (oprócz fabrycznie nałożonej powłoki), dzięki czemu unikniemy pojawienia się korozji w miejscach uszkodzenia farby ochronnej.